Ghost doll ตุ๊กตาแอนนาเบล

ข้อมูลเบื้องต้น

Ghost doll ตุ๊กตาแอนนาเบล

   เรื่องเล่าขานกล่าวถึงตุ๊กตาที่น่ากลัวที่สุดมานานแสนนาน คนที่ได้พบเจอไม่ว่าใครจะเอามาให้ก็ตาม ถือว่าโชคดีไม่แน่ก็โชคร้าย………..

ณ ที่บ้านคุณหนูบิวตี้

     สวัสดีค่ะ ฉัน เมลล่า บิวตี้ ได้ใช้ชีวิตในบ้านอันแสนจะที่ทุกคนที่คิดว่าเป็นบ้านสุดหรูดูแสนจะมีความสุขที่สุดในโลกแต่กับฉันมันแสนจะทุกข์มากกว่าเพราะทางครอบครัวฉันไม่ยอมให้คบเพื่อนที่ดีเลยเอาแต่ให้ฉันคบแต่พวกเพื่อนคุณหนูไฮโซและฉันต้องเป็นฝ่ายถูกพวกไฮโซแกล้งตลอดจนถึงทุกวันนี้ฉันยังไม่ออกจากห้องของฉันเลย

“คุณหนูบิวตี้ ครับ”ฉันหันไปมองพ่อบ้านที่คุณพ่อจ้างมาดูแลฉัน

“มีอะไรรึเปล่าคะ”

“ไม่คิดที่จะออกนอกบ้านเลยเหรอครับ เพื่อนที่คุณหนูรู้จักน่ะ”

“ไม่ค่ะ ฉันขออยู่ในห้องนี้คนเดียวนะคะ”

“ครับ”หลังจากนั้นพ่อบ้านก๊อกจากห้องฉันตามคำขอฉันอยากจะบางสิ่งบางอย่างที่ฉันขอแล้วเป็นจริงจังเลย

จู่ๆฉันก็เดินไปเอาหนังสือที่เขียนว่าตุ๊กตาอาถรรพ์ ฉันพลันมือเปิดอ่านไปอ่านมาอยู่หลายเรื่องแต่…..ฉันอ่านเจอตุ๊กตาที่ชื่อแอนนาเบล เป็นตำนานที่ใครๆต่างรู้จักชอบมีคนส่งมาให้ตลอดทั้งที่ตนไม่ได้สั่งอะไรเลยบางคนก็โชคดีบางคนก็.....โชคร้าย ฉันเลยปิดหนังสือเอาไปเก็บที่เดิม แล้วเดินมานอนที่เดิม

(กริ๊งๆๆๆๆ) ฉันได้ยินเสียงกริ่งหน้าบ้านฉันเลยเดินไปรงระเบียงหน้าบ้านแล้วมองออกไปข้างนอก ฉันเห็นพ่อบ้านมองไปมาแบบงง และยกกล่งอะไรไม่รู้ ฉันเลยไม่ได้สนใจอะไรมากเลยเดินานอนต่อ

ก๊อกๆๆ “คุณหนูครับ ขออนุญาตินะครับ”พอพ่อบ้านพูดจบแล้วและเข้ามาในห้องพร้อมกล่องอันนั้นที่ฉัน….เห็นอยู่หน้าบ้านนิ

“พ่อบ้านเอามาจากไหนคะ”

“มีคนส่งของมถึงคุณหนูขอรับ”

ฉันตกใจไปพักนึงเลยแกล้งพูดกับพ่อบ้าน

“ขอบคุณนะคะ พ่อบ้านเชิญออกไปได้แล้วค่ะ”

“ครับ”และพ่อบ้านก็ออกไ ฉันเลยรีบวิ่งไปล็อกประตูแล้ว ในห้องฉันเริ่มมีแต่ความว่างเปล่า ดูแล้ววังเวงมากๆ ภายในห้องเงียบสงบ ฉันเลยเริ่มก้าวฝีเท้าเอาคัตเตอร์ไปเปิดกล่อง แล้วก้หยิบออกมา ฉันตกใจสุดขีดเมื่อพบว่า……..

มันคือตุ๊กตาแอนนาเบล นี่! ใครเล่นตลกอะไรกัน ฉันได้แต่นั่งค้างไปชั่วคราวแล้วพยายามรวบรวมสติทั้งหมดหยิบกระดาษที่แนบข้างกล่อง มันเขียนว่า…..ยินดีที่ได้รู้จักคุณหนูบิวตี้ ฉันเลยมองไปที่ตุ๊กตารูปร่างหน้าตาน่ารัก ดูตรงไหนก็น่ารักไปหมดแต่มันก็ซ่อนความน่ากลัวไปด้วย ฉันเลยนึกตัวอักษรในหนังสือที่เขียนอาไว้ว่า บางคนอาจโชคดีหรือบางคนอาจโชคร้าย คำนั้นำให้ฉันพลันมือไปหยิบตุ๊กตาขึ้นมา พร้อมกับพูดสิ่งที่ตนเองออกคล้ายจะบ้ามาก

“แอนนาเบล…..”

“……..”

“ช่วยให้ฉันข้มแข็งได้ไหม ฉันขอร้อง”ฉันพยายามบอกกับตุ๊กตาแอนนาเบล แล้วสิ่งที่น่าตกใจมากที่สุดคือ ตามจริงตาของแอนนาเบลจะสีฟ้าคราวนี้กับกลายเป็น….สีแดง แล้วฉันก็ได้แต่ข้างเลยเอาลงไปข้างล่างด้วย

ไม่น่าเชื่อว่า ตามจริงอยู่ข้างบนจะดีกว่าพอลงมาข้างล่างกลับเจอพวกไฮโซขี้แกล้งฉันจนได้

“ไง บิวตี้ขี้แง”เคนทัก

“ขี้แงมาก +5555”ยัยซีนหัวเราะ

“นี่ เคน ซีน ฉันว่าพวเธอเอาความหยาบคายอกไปจากบ้านฉันเลยนะ”

ฉันพูดพร้อมทำสีน่ากลัวใส่จนเคนกับซีนพากันวิ่งแต่เคนไม่ยอม

“อะไรยัยขี้แง เอ๊ะ! ถืออะไรน่ะ”เคนหันมามองพร้อมเดินมาแย่งตุ๊กตาแอนนาเบลฉันไป

“เอาคืนมานะ เคน”ฉันพยายามจะแย่งแต่เคน วิ่งเอาแอนนาเบลไปทิ้งหน้าบ้านทั้งปาเข้าป่า แล้วหัวเราะฉัน ฉันร้องไห้ทำไม ทำไมกัน ทำไมต้องทำแบบนี้ ฉันมองเคนหัวเราะก่อนจะเดินเข้าบ้าน แต่เสี้ยวนาทีสุดท้าย ที่ฉันเห็นเคน มีครถคันใหญ่ซิ่งมาอย่างเร็ว

“เคน ระวัง!!!!!!”

ตูม โครม!!!!! ฉันกรี๊ดสุดเสียงจนคนในบ้านแห่กันมาวิ่งพร้อมทั้งพ่อกับแม่เคนต่างออกมาเห็นพากันตกใจอย่างมากเคนโดนรถชน พ่อบ้านรีบแจ้งรถโรงพยาบาลมาอย่างเร็ว ฉันใช้เวลานั้นวิ่งไปหา แอนนาเบลแต่เจอแค่ซองจดหมายสีดำเท่านั้น ฉันเลยเอาเก็บไว้พร้อมไปโรงพยาบาลไปดูอาการเคน

………

เวลาผ่านไปสองชั่วโมง หมอบอกว่า เคนจะไม่สามารถพูดได้เนื่องจากโดนอะไรบางส่วนจากกระดูกทิ่มไปในกล่องเสียง เคนจะพูดไม่ได้อีกต่อไป พอทุกอย่างผ่านไปหนึ่งวัน ฉันอยู่ภายในห้องและฉีกกระดาษซองสีดำเอามาอ่าน

จากแอนนาเบล……

ฉันได้รับค่าตอบแทนไปแล้วล่ะ ขอบคุณนะบิวตี้

//เขียนด้วยเลือด ฉันเลยตกใจ ตั้งแต่เป็นต้นนั้นมาฉันเลยไม่คิดที่จะเล่นกับคนไฮโซและมาเล่นกับเพื่อนโรเรียน……จบ

 

 

ไม่มีนะคะ